Najnowsze artykuły

<>

Cover Image for Określanie wysokości strefy usuwania żelaza w złożu filtracyjnym - cz.I

Określanie wysokości strefy usuwania żelaza w złożu filtracyjnym - cz.I

Jednym z najważniejszych parametrów projektowych, a później eksploatacyjnych w usuwaniu z wody żelaza, a także pośrednio manganu jest wyznaczanie wysokości poszczególnych stref technologicznych - tj. strefy odżelaziania oraz odmanganiania wody. Parametr ten częstokroć pomijany, czasami w ogóle nie zauważany jest niejednokrotnie kluczem do ustalenia przyczyn problemów z usuwaniem żelaza oraz manganu tak w układach jednostopniowej jak i dwustopniowej filtracji. Świadomość kolejności zachodzących procesów w złożu filtracyjnym oraz wysokości złoża zajętej na realizację danego procesu daje duże możliwości diagnostyczne i eksploatacyjne. W niniejszym artykule przedstawiono podstawy teoretyczne strefowania złoża filtracyjnego oraz praktycznie przydatne sposoby ustalania wysokości tejże strefy na etapie projektowania i weryfikacji technologii uzdatniania wody.

dr inż. Łukasz Weber
dr inż. Łukasz Weber
Cover Image for Eksploatacja układów napowietrzania otwartego wody - przykłady rozwiązań stosowanych w kraju.

Eksploatacja układów napowietrzania otwartego wody - przykłady rozwiązań stosowanych w kraju.

W artykule poświęconym podstawom teoretycznym napowietrzania wody, przedstawiono cel tego procesu, najczęściej stosowane systemy oraz scharakteryzowano dokładnie metody napowietrzania ciśnieniowego wody, ze szczególnym uwzględnieniem podstawowych zasad eksploatacji oraz kontroli w odniesieniu do uzdatniania wody podziemnej. Prezentowany  artykuł dotyczyć będzie drugiej grupy metod napowietrzania wody - napowietrzania otwartego.

dr inż. Łukasz Weber
dr inż. Łukasz Weber
Cover Image for Dysze białostockie - ciekawe rozwiązania

Dysze białostockie - ciekawe rozwiązania

Dysza białostocka należy do grupy urządzeń wykorzystywanych w technologii uzdatniania wody do jej napowietrzania. Jest to urządzenie inżektorowe, zasysające powietrze z zewnątrz do strumienia wody przepływającego przez tę dyszę. Urządzenie pozwala na doskonałe natlenienie wody i częściowej jej odgazowanie, które raczej następuje przede wszystkim w samej napowietrzalni. Jednnym z podstawowych elementów eksploatacji dysz białostockich jest ich obciążenie hydrauliczne. Ze względu na fakt, iż strumień zasysanego do wnętrza dyszy powietrza zależy w głównej mierze od przepływu wody przez dyszę, zbyt niski przepływ jest równoważny ze spadkiem stężenia tlenu oraz spadkiem skuteczności odgazowania. Zgodnie z literaturą (Kowal, Świderska - Bróż: "Oczyszczanie wody" dysze białostockie powinny być stosowane dla wód o zasadowości ok. 3 - 4 mval/L

dr inż. Łukasz Weber
dr inż. Łukasz Weber
Cover Image for Ciekawa historia wodociągów w Oleśnicy

Ciekawa historia wodociągów w Oleśnicy

Prezentujemy link do ciekawego artykułu poświęcony długiej historii wodociągów oleśnickich, autorstwa Pana Przemysława Łuczaka. "Prawdopodobnie za panowania księcia Karola II Podiebrada (1565-1617 r.) w Oleśnicy powstał pierwszy wodociąg (wg Zbigniewa Podurgiela). Dom wodociągów (Wasserkunst) znajdujący się w pobliżu nieistniejącej już bramy Bydlęcej (ul. św. Jadwigi) wyposażony był w drewniane koło czerpakowe i zbiornik na wodę. Stamtąd woda była prowadzona drewnianym podziemnym rurociągiem wzdłuż obecnej ulicy Okrężnej (Röhrstrasse - czyli rurowej), do Rynku, gdzie znajdowały się dwa publiczne ujęcia wody. Woda zasilająca miejskie wodociągi doprowadzana była kanałem wykopanym prawdopodobnie w celu napełnienia fosy miejskiej, lub specjalnie dla potrzeb wodociągów. Kanał rozwidla się od rzeki Oleśnicy w Spalicach, przebiega przez park miejski przy ulicy Brzozowej aż do Bramy Bydlęcej (Namysłowskiej), dalej wzdłuż murów, aż do nieistniejącego już młyna przy ulicy Młynarskiej. W okolicy obecnej ulicy Kruczej kanał ten łączy się z rzeką. Obecnie kanał ten w całości biegnie pod ziemią. Wykopaliska prowadzone w mieście wskazują, że sieć drewnianych wodociągów musiała wraz upływem czasu ulec znacznej rozbudowie..."

dr inż. Łukasz Weber
dr inż. Łukasz Weber
Cover Image for Dobór pompek dawkujących do podchlorynu sodu

Dobór pompek dawkujących do podchlorynu sodu

Podchloryn sodu jest ciągle najpopularniejszym dezyfenktantem stosowanym do zabezpieczania małych i średnich sieci wodociągowych. Mimo rosnącej popularności dezynfekcji promieniami UV, dozowanie związków opartych o chlor jest w zasadzie jedyną metodą zabezpieczania sieci wodociąowej przed wtórnym zanieczyszczeniem. Klasyczna metoda wprowadzania chloru do wody opiera się o dozowanie czystego, lub roztworu podchlorynu sodu. Coraz bardziej popularne są również metody generowania podchlorynu sodu bezpośrednio na wodociągu, z wykorzystaniem soli kuchennej, czy też naturalnych chlorków zawartych w wodzie. Mimo niewątpliwych zalet technicznych, metody te są jednak na dzień dzisiejszy dość drogie i dlatego muszą być stosowane w wodociągach o większej przepustowości. W tym kontekście przedmiotem artykułu są metody klasycznego dozowania podchlorynu, ze szczególnym uwzględnieniem doboru pompek dozujących dezynfektant.

dr inż. Łukasz Weber
dr inż. Łukasz Weber
Cover Image for Twardość wody - jednostki i sposób przeliczania

Twardość wody - jednostki i sposób przeliczania

Twardość wody to inaczej zawartość związków wapnia oraz magnezu. Jest określana przez konsumentów mianem popularnego "kamienia". Ów kamień to wytrącony podczas gotowania (czy podgrzewania wody) węglan wapnia i magnezu. Sam proces wytrącania w uproszczeniu, polega na tym, iż podczas podgrzewania, czy gotowania wody następuje odgazowanie rozpuszczonego w wodzie dwutlenku węgla. Dwutlenek węgla utrzymuje węglany wapnia i magnezu w stanie rozpuszczonym, natomiast gdy zostanie z wody odpędzony węglany wytrącają się tworząc osad.

dr inż. Łukasz Weber
dr inż. Łukasz Weber
Cover Image for Kontrola stanu złóż w filtrach ciśnieniowych

Kontrola stanu złóż w filtrach ciśnieniowych

Specyfika konstrukcji filtrów ciśnieniowych sprawia, że kontrola stanu złoża filtracyjnego jest tutaj o wiele trudniejsza niż w przypadku filtrów otwartych. Pracownicy widząc włazy rewizyjne przykręcone szeregiem zardzewiały śrub często rezygnują z kontroli. W efekcie czego zazwyczaj filtry kontrolowane są w sytuacji gdy dzieje się coś niepokojącego z technologią (pogarszają się wyniki). Niestety w wielu przypadkach jest już za późno, by przeciwdziałać i zazwyczaj pojawia się konieczność wymiany złoża filtracyjnego, które albo jest pozbrylane i posklejane wytrąconymi żelazem, albo też można zaobserwować znaczne ubytki i jego ilości.

dr inż. Łukasz Weber
dr inż. Łukasz Weber
Cover Image for Zrywanie zawiesin z filtrów podczas pracy

Zrywanie zawiesin z filtrów podczas pracy

Bardzo częstym zjawiskiem występującym na Stacjach Uzdatniania Wody, o którym nie zawsze wiemy jest zrywanie zanieczyszczeń zatrzymanych na złożu filtracyjnym w trakcie jego pracy. Dotyczy to np: żelaza w uzdatnianiu wód podziemnych, czy zawiesin pokoagulacyjnych - w układach filtracji poprzedzonych koagulacją (zwłaszcza powierzchniową). W obu przypadkach wiąże się to z większymi lub mniejszymi przekroczeniami norm - zależnymi od m.in. wielkości stacji, układu pompowania, systemu pracy i sterowania pracą filtrów i wielu innych, indywidualnych. Dodatkowo zjawisko to może znacznie komplikować inne procesy uzdatniania (m.in. odmanganianie wody).

dr inż. Łukasz Weber
dr inż. Łukasz Weber